Een prachtig staaltje Weerter ambachtskunst

Dit orgel dateert uit 1942 en is gebouwd door de reeds in 1730 opgerichte firma Gebrs. Vermeulen uit Weert. Het vervangt een veel ouder orgel (uit de 17de – 18de eeuw, bouwer onbekend). Dit orgel werd in juni 1941 onherstelbaar beschadigd. In de nacht van 24 op 25 juni 1941 woedde er een zwaar onweer gepaard gaande met hevige regenval boven Weert. De toenmalige torenspits was ruim een half jaar eerder tijdens een storm afgewaaid. In het grote platform op het onderste stuk van de toren bevond zich aldus een grote opening, die door een luik gedicht kon worden. De dienstdoende wachten (het was immers oorlog), die wilden schuilen, vergaten het luik op de opening te leggen, waardoor veel regen in de toren en voornamelijk in het toenmalige orgel viel. Een deel van het pijpwerk uit het oude orgel is bewaard gebleven en in het nieuwe orgel herbruikt. Lees meer over dit orgel.

De Gebroeders Vermeulen

De gebroeders Vermeulen zijn meer dan 250 jaar orgelmakers geweest in Weert. De oudste vermelding van een werkstuk van deze familie dateert uit 1770. Bijzonder is dat dit werkstuk zich ook in de St. Martinuskerk bevindt. Het zijn de troon en glazen kast voor het beeld O.L. Vrouwe van Weert. Het eerst vermelde orgel door de firma gebouwd dateert uit 1774 – 1776. Het was voor de parochiekerk in Rekem (België), thans museum.

Vanaf 1770 is de familie Vermeulen nauw verbonden met de St. Martinuskerk en zijn orgel. Uit de archieven van de firma blijkt dat sinds 1776 regelmatig reparaties en onderhoud werden verricht aan het oude orgel. Het huidige orgel is door hen gebouwd en wordt tot op de dag van vandaag door hen onderhouden, ook nu de firma is opgeheven.

De familie Vermeulen schonk ook één van de glas-in-lood ramen in de kerk. Het is het tweede raam in de noordelijke zijbeuk (bij binnenkomst links). Behalve de namen van de schenkers (Petrus Johannes Vermeulen en zijn echtgenote Maria Josepha Hermans) is er ook een afbeelding St Caecilia, patrones van orgelbouwers, musici en zangers en St Gregorius, de muzikale kerkvader die in de 6de eeuw de in de kerken gezongen muziek heeft laten opschrijven (het Gregoriaans),  terug te vinden.

Orgel details

Het orgel, dat als instrument een belangrijke functie heeft tijdens de eredienst, is volgens de toenmalige opvattingen als romantisch orgel gebouwd volgens het toenmalige gebruikte elektro-pneumatisch kegellade-systeem gebouwd en heeft de navolgende dispositie:

MANUAAL I. Hoofdwerk.

Bourdon 16’

Prestant 8’

Open Fluit 8’

Bourdon 8’

Prestant 4’

Fluit 4’

Octaaf 2’

Mixtuur 4-6 sterk

Cornet 5 sterk

Trompet 8’

Klaroen 4’

 

MANUAAL II. Positief.

Diapason 8’

Roerfluit 8‘

Prestant 4’

Fluit 4’

Octaaf 2’

Kwint 2 2/3’

Terts 1 3/5’

Mixtuur 4 sterk

Trompet 8’

Kromhoorn 8’

 

MANUAAL III. Récit (in zwelkast)

Prestant 8’

Wilgenpijp 8’

Voix Céleste 8’

Holpijp 8’

Prestant 4’

Fluit 4’

Woudfluit 2’

Nachthoorn 1’

Veldtrompet 8’

Schalmei 8’ (Basson-hobo)

 

PEDAAL.

Contrabas 16’

Subbas 16’

Octaafbas 8.

Gedektbas 8’

Kwint 5 1/3’

Octaaf 4’

Ruispijp 4 sterk (Mixtuur)

Bazuin 16’

Trompet 8’

Trompet 4’

Manuaal- en pedaalkoppelingen, sub-octaafkoppelingen.

Er is een trede voor het zwelwerk en een voor het generaal registercrescendo.

Er zijn twee vrije combinaties, waarvan de tweede een z.g. deelbare combinatie is.

In 1990 is het orgel door Frans Vermeulen, zoon van de bouwer, technisch hersteld en is er een belangrijke dispositiewijziging doorgevoerd. Op het hoofdwerk werd een Octaaf 2’ toegevoegd, op het positief werd de Schalmei 4’ vervangen door een Kromhoorn 8’, op het récit werd de Cymbel verwijderd en daarvoor een Prestant 4’ geplaatst, de Kromhoorn 8’ werd vervangen door de Schalmei 4’ van het positief, die tot een 8-voets register werd uitgebouwd, op het pedaal werd de Ruispijp vervangen door een Mixtuur 4 sterk, waardoor het pedaal ten opzichte van de drie manualen een krachtigere toon verkreeg en als laatste werden de drie tongwerken van het pedaal sterker geïntoneerd. Het orgel is daardoor niet alleen voor de Franse romantische, maar ook voor de Franse klassieke, 18e eeuwse orgelmuziek veel geschikter gemaakt, terwijl de op het hoofdwerk toegevoegde Octaaf 2’ de voor de barokke polyfone muziek gewenste helderheid brengt.

Momenteel is Hélène Vermeulen-Huijts (schoondochter van de bouwer) als vaste organiste verbonden aan de Dekenale Sint Martinuskerk te Weert.

Organ

A beautiful example of Weert craftsmanship

This organ dates from 1942 and was built by the firm Bros. Vermeulen  of Weert, founded as early as 1730. It replaced a much older organ (from the 17th – 18th century, builder unknown). This organ was damaged beyond repair in June 1941. During the night of 24-25 June 1941, a heavy storm accompanied by heavy rainfall raged over Weert. The then spire had been blown off during a storm more than six months earlier. There was thus a large opening in the large platform on the lower part of the tower, which could be closed by a hatch. The guards on duty (it was war, after all) who wanted to take shelter forgot to put the hatch on the opening, so a lot of rain fell into the tower and mainly into the then organ. Some of the pipe work from the old organ was preserved and reused in the new organ. Read more about this organ. 

Vermeulen Bros

Vermeulen Bros have been organ builders in Weert for more than 250 years. The oldest mention of a piece of work by this family dates from 1770. Remarkably, this piece of work is also in the St Martinus Church. It is the throne and glass case in front of the statue of Our Lady of Weert. The aforementioned organ built by the firm dates from 1774 – 1776. It was for the parish church in Rekem (Belgium), now a museum.

From 1770, the Vermeulen family has been closely associated with St Martinus church and its organ. The firm’s archives show that regular repairs and maintenance were carried out on the old organ since 1776. The current organ was built by them and is maintained by them to this day, even now that the firm has been dissolved.

The Vermeulen family also donated one of the stained-glass windows in the church. It is the second window in the north aisle (on entering on the left). Apart from the names of the donors (Petrus Johannes Vermeulen and his wife Maria Josepha Hermans), it also features an image of St Caecilia, patron saint of organ builders, musicians and singers, and St Gregory, the musical church father who had the music sung in churches written down (Gregorian chant) in the 6th century.

The organ, which has an important function as an instrument during worship, was built as a Romantic organ according to the electro-pneumatic cone drawer system used at the time and has the following disposition:

MANUAL I. main part

Bourdon 16′

Prestant 8′

Open Flute 8′

Bourdon 8′

Prestant 4′

Flute 4′

Octave 2′

Mixture 4-6 ranks

Cornet 5 ranks

Trumpet 8′

Carillon 4′

 

MANUAL II. Positive.

Diapason 8′

Rudder flute 8′

Prestant 4′

Flute 4′

Octave 2′

Quint 2 2/3′

Third 1 3/5′

Mixture 4 ranks

Trumpet 8′

Cornice 8′

 

MANUAL III. Récit (in swell box)

Prestant 8′

Willow pipe 8′

Voix Céleste 8′

Hollow pipe 8′

Prestant 4′

Flute 4′

Woodwind flute 2′

Night Horn 1′

Field trumpet 8′

Shawm 8′ (Bassoon-oboe)

 

PEDAL.

Double bass 16′

Subbass 16′

Octave bass 8.

Cover bass 8′

Quint 5 1/3′

Octave 4′

Murine pipe 4′ (Mixture)

Trumpet 16′

Trumpet 8′

Trumpet 4′

Manuals and pedal couplers, sub-octave couplers.

There is a step for the swell work and one for the general stop crescendo.

There are two free combinations, the second of which is a so-called divisible combination.

In 1990 the organ was technically restored by Frans Vermeulen, son of the builder, and a major disposition change was made. On the Main Part an Octave 2′ was added, on the Positive the Shawm 4′ was replaced by a Crumhorn 8′, on the récit the Cymbel was removed and a Prestant 4′ was placed in front of it, the Crumhorn 8′ was replaced by the Shawm 4′ of the Pos, which was extended to an 8-foot stop, on the pedal the Murine pipe was replaced by a Mixture 4′, giving the pedal a more powerful tone compared to the three manuals, and finally the three reeds of the pedal were more strongly intoned. This made the organ much more suitable not only for French romantic, but also for French classical, 18th-century organ music, while the Octave 2′ added on the Main Part brings the clarity desired for Baroque polyphonic music.

Currently, Hélène Vermeulen-Huijts (daughter-in-law of the builder) is the permanent organist at the Martinus Church in Weert.

Orgel

Ein schönes Beispiel für Weert-Handwerkskunst

Diese Orgel stammt aus dem Jahr 1942 und wurde von der 1730 gegründeten Firma Gebr. Vermeulen aus Weert gebaut. Sie ersetzt eine wesentlich ältere Orgel (aus dem 17.–18. Jahrhundert, Erbauer unbekannt). Diese Orgel wurde im Juni 1941 irreparabel beschädigt. In der Nacht vom 24. auf den 25. Juni 1941 wütete über Weert ein schweres Gewitter mit heftigen Regenfällen. Die Turmspitze war mehr als sechs Monate zuvor bei einem Sturm weggeweht worden. In der großen Plattform im unteren Teil des Turms befand sich eine große Öffnung, die durch eine Luke verschlossen werden konnte. Die diensthabenden Wachen (es war schließlich Krieg), die Schutz suchen wollten, vergaßen, die Luke an der Öffnung anzubringen, wodurch damals viel Regen in den Turm und insbesondere auf die Orgel fiel. Ein Teil des Pfeifenwerks der alten Orgel wurde erhalten und in der neuen Orgel wiederverwendet. Lesen Sie mehr über diese Orgel

Firma Gebr. Vermeulen

Die Brüder Vermeulen waren mehr als 250 Jahre lang Orgelbauer in Weert. Die älteste Erwähnung eines Werkes dieser Familie stammt aus dem Jahr 1770. Das Besondere daran ist, dass sich dieses Werk ebenfalls in der St.-Martinus-Kirche befindet. Dabei handelt es sich um den Thron und die Vitrine für die Statue Unserer Lieben Frau von Weert. Die erste erwähnte Orgel der Firma stammt aus den Jahren 1774 – 1776. Sie war für die Pfarrkirche in Rekem (Belgien) bestimmt, heute ein Museum.

Seit 1770 ist die Familie Vermeulen eng mit der St.-Martinus-Kirche und ihrer Orgel verbunden. Aus den Archiven der Firma geht hervor, dass an der alten Orgel seit 1776 regelmäßig Reparaturen und Wartungen durchgeführt wurden. Die heutige Orgel wurde von ihr gebaut und wird bis heute von ihr gewartet, obwohl die Firma aufgelöst wurde.

Die Familie Vermeulen spendete auch eines der Buntglasfenster der Kirche. Es ist das zweite Fenster im nördlichen Seitenschiff (links beim Betreten). Neben den Namen der Stifter (Petrus Johannes Vermeulen und seine Frau Maria Josepha Hermans) findet sich dort auch ein Bild der Heiligen Cäcilia, Schutzpatronin der Orgelbauer, Musiker und Sänger, und des Heiligen Gregor, des musikalischen Kirchenvaters, der im 6. Jahrhundert die in den Kirchen gesungene Musik aufschreiben ließ (gregorianischen Gesang).

Die Orgel

Die Orgel, die als Instrument im Gottesdienst eine wichtige Funktion hat, wurde nach damaliger Auffassung als romantische Orgel mit dem damals üblichen elektropneumatischen Kegelladensystem gebaut. Im Jahr 1990 wurde die Orgel von Frans Vermeulen, dem Sohn des Erbauers, technisch restauriert und eine wichtige Änderung der Disposition vorgenommen. Auf dem Hauptwerk wurde eine Oktave 2′ hinzugefügt, auf dem Positiv wurde die Schalmei 4′ durch ein Kromhorn 8′ ersetzt, auf dem Récit wurde das Becken entfernt und durch ein Prestant 4′ ersetzt, das Kromhorn 8′ wurde durch die Schalmei 4′ des Positivs ersetzt, die auf ein 8-Fuß-Register erweitert wurde, auf dem Pedal wurde der Ruispijp durch eine Mixtuur 4 strong ersetzt, die dem Pedal einen kräftigeren Ton im Vergleich zu den drei Manualen verlieh und schließlich wurden die drei Zungen des Pedals kräftiger intoniert. Die Orgel eignet sich daher nicht nur besser für die französische Romantik, sondern auch für die französische Klassik des 18. Jahrhunderts, während die dem Hauptwerk hinzugefügte Oktave 2′ die für die barocke polyphone Musik gewünschte Klarheit bringt.

Hélène Vermeulen-Huijts (Schwiegertochter des Erbauers) ist derzeit ständige Organistin im Dekanat der St. Martinus-Kirche in Weert.

Orgue

Un magnifique exemple de l’artisan Weertois

Cet orgue date de 1942 et a été construit par la firme Gebrs. Vermeulen, fondée en 1730  à Weert. Il remplace un orgue beaucoup plus ancien (du 17e – 18e siècle, constructeur inconnu). Cet orgue a été irréparablement endommagé en juin 1941. Dans la nuit du 24 au 25 juin 1941, un violent orage, accompagné de fortes pluies, a sévi sur Weert. Le clocher de l’époque avait été emporté par une tempête un peu plus d’un semestre auparavant. Ainsi, une grande ouverture se trouvait sur la plateforme inférieure de la tour, qui pouvait être fermée par un panneau. Les gardes de service (c’était la guerre après tout) qui voulaient se mettre à l’abri ont oublié de placer le panneau sur l’ouverture, laissant beaucoup de pluie pénétrer dans la tour et surtout dans l’orgue de l’époque. Une partie du tuyauterie de l’ancien orgue a été conservée et réutilisée dans le nouvel orgue. Lisez plus sur cet orgue

La Firme Gebrs. Vermeulen

Les frères Vermeulen ont été des fabricants d’orgues pendant plus de 250 ans à Weert. La plus ancienne mention d’une œuvre de cette famille date de 1770. Il est particulier que cette œuvre se trouve également dans l’église Saint-Martin. Il s’agit du trône et du vitrail pour la statue de Notre-Dame de Weert. Le premier orgue mentionné construit par la société date de 1774 – 1776. Il était destiné à l’église paroissiale de Rekem (Belgique), maintenant un musée. Depuis 1770, la famille Vermeulen est étroitement liée à l’église Saint-Martin et à son orgue. Les archives de la société montrent que depuis 1776, des réparations et de l’entretien régulier ont été effectués sur l’ancien orgue. L’orgue actuel a été construit par eux et est entretenu jusqu’à ce jour, même maintenant que la société est dissoute. La famille Vermeulen a également offert l’un des vitraux de l’église. C’est le deuxième vitrail dans la nef nord (à gauche en entrant). En plus des noms des donateurs (Petrus Johannes Vermeulen et son épouse Maria Josepha Hermans) il y a aussi une image de Sainte Cécile, patronne des organistes, des musiciens et des chanteurs, et de Saint Grégoire, le père de l’Église musicien qui, au VIe siècle, a fait transcrire la musique chantée dans les églises (le grégorien).

L'orgue

L’orgue, qui a une fonction importante en tant qu’instrument pendant le service religieux, a été construit selon les concepts de l’époque comme un orgue romantique selon le système de tiroir à cônes électro-pneumatique utilisé à l’époque.

En 1990, l’orgue a été restauré techniquement par Frans Vermeulen, fils du constructeur, et une importante modification de la disposition a été effectuée. Un Octave 2′ a été ajouté au grand orgue, le Schalmei 4′ du positif a été remplacé par un Kromhoorn 8′, la Cymbel a été retirée du récit et un Prestant 4′ a été installé à sa place, le Kromhoorn 8′ a été remplacé par le Schalmei 4′ du positif, qui a été développé en un registre de 8 pieds, au pédalier, la Ruispijp a été remplacée par une Mixtuur 4 forte, rendant le pédalier plus puissant par rapport aux trois manuels, et enfin, les trois jeux de langue du pédalier ont été accentués. Cela a rendu l’orgue non seulement beaucoup plus adapté à la musique romantique française, mais également à la musique organistique classique française du XVIIIe siècle, tandis que l’Octave 2′ ajouté au grand orgue apporte la clarté désirée pour la musique polyphonique baroque.
Actuellement, Hélène Vermeulen-Huijts (belle-fille du constructeur) comme organiste fixe lié à l’église collégiale Saint Martin de Weert.