Waar hing dit drieluik vroeger?

Na de voltooiing van het koor, in 1456, hing er waarschijnlijk een drieluik boven het hoofdaltaar. Dit is tijdens de beeldenstorm bij de Reformatie (1566) geheel vernield, net als vrijwel alle middeleeuwse stukken in de kerk. Rond 1600 kan men weer gaan denken aan verfraaiing van de kerk. Een van de eerste dingen waarvoor men opdracht geeft, is een nieuw retabel voor het hoofdaltaar. Het is geschilderd door Joris de Bruyn uit Roermond. In gesloten toestand toont het scenes uit het leven van Sint Martinus: een wonder dat geschiedt tijdens een misviering door Martinus en het overlijden van de bisschop. Op feestdagen werd het retabel geopend (zoals nu) en werden scenes uit het leven van Christus zichtbaar. Het is een van de oudste geschilderde altaarstukken die in Limburg bewaard zijn gebleven. Rond 1739 werd het retabel als ouderwets en te klein ervaren en kwam er een nieuw hoofdaltaar.

The retable by Joris de Bruyn

Where did this triptych used to hang? 

After the completion of the choir, in 1456, a triptych probably hung over the main altar. This was completely destroyed during the iconoclasm at the Reformation (1566), as were almost all the medieval pieces in the church. Around 1600, people could start thinking about embellishing the church again. One of the first things commissioned was a new altarpiece for the main altar. It was painted by Joris de Bruyn from Roermond. When closed, it shows scenes from the life of Saint Martin: a miracle occurring during a celebration of mass by Martin and the death of the bishop. On holy days, the retable was opened and scenes from the life of Christ became visible. It is one of the oldest painted altarpieces preserved in Limburg.

Das Altarbild von Joris de Bruyn

Wo hing dieses Triptychon früher?

Nach der Fertigstellung des Chors im Jahr 1456 hing wahrscheinlich ein Triptychon über dem Hauptaltar. Dieses wurde im Bildersturm der Reformation (1566) vollständig zerstört, ebenso wie fast alle mittelalterlichen Stücke in der Kirche. Um 1600 begann man erneut über eine Verschönerung der Kirche nachzudenken. Zu den ersten Aufträgen gehört die Herstellung eines neuen Retabels für den Hauptaltar. Es wurde von Joris de Bruyn aus Roermond gemalt. Im geschlossenen Zustand zeigt es Szenen aus dem Leben des Heiligen Martin: ein Wunder, das sich während einer von Martin zelebrierten Messe ereignet, und den Tod des Bischofs. An Feiertagen wurde das Altarbild geöffnet und Szenen aus dem Leben Christi wurden sichtbar. Es handelt sich um eines der ältesten erhaltenen bemalten Altarbilder in Limburg.

Le retable de Joris de Bruyn

Où était ce triptyque accroché autrefois ?

Après l’achèvement du chœur, en 1456, un triptyque était probablement suspendu au-dessus de l’autel principal. Celui-ci a été entièrement détruit lors de la tempête iconoclaste de la Réforme (1566), tout comme presque toutes les pièces médiévales de l’église. Vers 1600, on commence à envisager l’embellissement de l’église. L’une des premières choses pour lesquelles une commande est passée est un nouveau retable pour l’autel principal. Il a été peint par Joris de Bruyn de Roermond. Dans sa position fermée, il montre des scènes de la vie de Saint-Martin : un miracle qui se produit pendant une messe célébrée par Martin et le décès de l’évêque. Lors des jours de fête, le retable était ouvert et des scènes de la vie du Christ devenaient visibles. C’est l’un des plus anciens panneaux d’autel peints qui aient été conservés en Limburg.